Leonardo da Vinci (لئوناردو دا وینچی) (1452)

هنرمند برجسته در دوران High Renaissance بود که ترکیبی استادانه میان هنر و علم

لئوناردو دا وینچی در ۱۵ آوریل ۱۴۵۲ در نزدیکی شهر وینچی در توسکانی متولد شد. در نوجوانی شاگرد Andrea del Verrocchio شد و در کارگاه او مهارت‌های painting (نقاشی)، sculpture (مجسمه‌سازی) و mechanical design (طراحی مکانیکی) را فرا گرفت. دا وینچی تجسم واقعی یک Renaissance man (انسان رنسانسی چندوجهی) بود؛ هنرمندی که علم، مهندسی و هنر را در هم می‌آمیخت. او تکنیک‌های نوآورانه‌ای چون sfumato (محوشدگی نرم رنگ‌ها) و chiaroscuro (کنتراست نور و سایه) را به کمال رساند و بدین‌وسیله به آثارش عمق و واقع‌گرایی ویژه‌ای بخشید. تابلوهایی همچون Mona Lisa (مونالیزا) و The Last Supper (شام آخر) نه تنها شاهکارهای High Renaissance (رنسانس متعالی) هستند بلکه به نمادهای فرهنگی جهان تبدیل شدند. طرح مشهور Vitruvian Man (انسان ویترویوسی) نشانگر علاقه‌ی او به تناسبات انسانی، geometry (هندسه) و پیوند میان هنر و علم است. دفترچه‌های او پر از anatomical drawings (طرح‌های آناتومیک)، مطالعات perspective (پرسپکتیو/ژرف‌نمایی)، طراحی‌های engineering prototypes (نمونه‌های مهندسی اولیه) و تأملات فلسفی بودند. او ایده‌هایی مانند flying machines (ماشین‌های پرنده)، submarine concepts (طرح زیردریایی) و military innovations (نوآوری‌های نظامی) را طراحی کرد که قرن‌ها جلوتر از زمان خود بودند. نگاه میان‌رشته‌ای و interdisciplinary approach (رویکرد میان‌رشته‌ای) او باعث شد هم در تاریخ علم و هم در تاریخ هنر نقطه‌ای یکتا باشد. لئوناردو دا وینچی به‌عنوان یک visionary polymath (چنددانشور آینده‌نگر) شناخته می‌شود که با نبوغ خود مرز میان تخیل و واقعیت را در دوران رنسانس دگرگون کرد.