Raphael (رافائل) (1483)

از بزرگ‌ترین نقاشان دوران رنسانس عالی (High Renaissance)

افائل سانزیو در ۲۸ مارس ۱۴۸۳ در اوربینو، ایتالیا متولد شد و در ۶ آوریل ۱۵۲۰ در رم درگذشت. او در کارگاه پدرش، جیووانی سانتی، که نقاش دربار دوک اوربینو بود، آموزش دید. رافائل در جوانی به فلورانس رفت و تحت تأثیر آثار لئوناردو دا وینچی و میکل‌آنژ قرار گرفت. او به دعوت پاپ یولیوس دوم به رم رفت و مسئولیت تزئین اتاق‌های پاپ در کاخ واتیکان را بر عهده گرفت. از مهم‌ترین آثار او می‌توان به مدونا سیستین (Sistine Madonna)، مدرسه آتن (School of Athens) و پرتره‌های متعدد اشاره کرد. سبک نقاشی او ترکیبی از پرسپکتیو خطی (linear perspective)، ترکیب‌بندی متقارن (symmetrical composition) و نورپردازی ملایم (soft lighting) بود. رافائل در طراحی معماری نیز فعالیت داشت و از جمله آثار معماری او می‌توان به طراحی کلیسای سن پیتر (St. Peter's Basilica) اشاره کرد. او در ۳۷ سالگی درگذشت، اما تأثیرات او بر هنر رنسانس و هنر غربی تا قرن‌ها ادامه داشت. رافائل به‌عنوان یکی از سه استاد بزرگ رنسانس ایتالیا، همراه با لئوناردو دا وینچی و میکل‌آنژ، شناخته می‌شود. آثار او در موزه‌های بزرگ جهان، از جمله موزه واتیکان، گالری اوفیتزی و موزه ملی لندن، نگهداری می‌شود.